Monster update, 4 weken van dag tot dag
Door: mariekeinlalinea
Blijf op de hoogte en volg Marieke
20 Mei 2013 | Turkije, Turgutreis
Gelukkig kwamen mijn afhalers inderdaad na een half uurtje. Als eerste gingen we naar het asiel zodat ik kon zien waar ik de komende weken mijn tijd mag doorbrengen. Memhet zou me naar het hotel brengen maar hij had niet gezegt dat hij eerst nog bloed moest geven in het gemeentehuis. İn het hotel aangekomen, mijn spullentjes uitgepakt en opgeruimd. De koelkast was nog leeg dus tijd om naar de supermarkt te gaan. Helaas wist ik nog niet hoe ik moest lopen. Het duurde een uur, maar het was me wel gelukt! De terugweg maar benedenlangs gelopen en dat ging beter, zo is het maar ong. 25 mın lopen.
Zaterdag voor het eerst aan het werk in het asiel. Nog niet veel zelf gedaan maar vooral veel gekeken hoe het moet. Gelijk vrinden gemaakt met een kleine pup: baby. Op zaterdag werken we maar een half dagje dus was ik om 12 uur alweer klaar. Op zaterdag is er een beroemde bazar in Turgutreis. Erg gezellig om hier doorheen te lopen. In het hotel nog wat kleding gewassen en even liggen pitten.
Zondag de afwas gedaan en wat gelezen. Daarna had ik de sandalen ondergebonden voor een wandelingetje. Erg mooi hier! ,s middags heb ik bij het zwembad liggen zonnen en lezen. Aan het einde van de dag werd ik opgepikt door dr. Alp en hij heeft me wat van het stadje laten zien. We hebben samen wat gegeten en we hebben de zonsondergang gezien.
Maandag zelf aan het werk in het asiel. De Engelse vrijwilligster Jayne was er en samen hebben we heel wat honden losgegooit. Tussen de middag met Memhet mee naar huis voor de lunch. D.m.v Google Translate met zijn zoons gekletst. ,s middags waterbakken schoongemaakt en een gat gedicht waar de honden steeds door ontsnapte. Om 5 uur weer met Memhet mee. Deze keer naar vrienden. Daar veel met Busra opgetrokken. Busra is de dochter van Memhet. Bij die vrienden gegeten en daarna weer naar huis. (note to self: vermijd het Turkse eten!)
Zo en toen stopte ik met schrijven in mijn dagboek. En ik moet toegeven dat mijn geheugen niet al te best is, maar ik ga een poging wagen.
Dinsdag was een nationale feestdag dus had ik een vrije dag. In de middag met Alp naar Bodrum geweest. In het asiel daar waren 2 Nederlanders. Helaas waren ze niet in het asiel op het moment dat wij kwamen. Dan maar door naar het stadje en hier wat rondgelopen en wat gedronken.
Donderdag maar een half dagje gewerkt, want ,s middags zou de wielerronde van Turkije finıshen in Turgutreis. Hiervoor was de weg afgezet. Samen met Alp naar de inhuldiging gekeken.
Vrijdag tijdens de lunch bij Memhet echt het meest smerige ooit gegeten. Kreeg 4! borden met eten. Alleen de rijst is op gegaan. Ik maakte nog de fout om een hapje van een peper te nemen, waarop ik werd uitgelachen door mam op de watsapp. Na de lunch gekeken bij mijn eerste operatie en daarna hebben we een zieke hond opgehaald. Alp nam me mee naar vrienden voor het avondeten, waar ik met moeite mijn bordje heb leeg gegeten.
Zaterdag was er niemand om me op te halen, dus had ik alweer een dagje vrij. Eerst met Alp even lekker ontbeten. Het huis moest ook weer eens schoongemaakt worden, ook omdat ik visite zou krijgen. Busra kwam uiteindelijk pas om 4 uur. Toch nog even naar de markt gelopen want ze wilde een nieuw t-shirt. Weer terug in mijn app kon ze de pannenkoeken en kippensoep niet echt waarderen.
Zondag eigenlijk helemaal niets gedaan, behalve de hele dag bij Alp op de bank films gekeken. Daarna was ik uitgenodigd om bij Ada te gaan bbqen. Eerst naar een andere bbq toe en daarna bij Ada op de bank 3 uur wachten tot haar vrienden uit Izmır aankomen. Mijn manier van wachten is lekker gaan slapen, gaat de tijd veel sneller. En trouwens van niets doen wordt je moe! bbq was lekker.
Maandag gewoon in het asiel gewerkt. Na het schoonmaken een begin gemaakt aan het knippen en kammen van een vervilte hond genaamd Robbie. Daarnaast samen met Jayne weer veel honden los gegooit.
30 april! Joehoe Koninginnedag! In jubel stemming was het voor mij een gewone werkdag. Via youtube het een en ander kunen volgen. Helaas had de livestream een half uur vertraging. Na een lekkere lunch bij Alp thuis gekeken tijdens de operaties.
woensdag. Een feestdag in Turkije en nu dus wel een dagje vrij. ,s ochtends lekker op me gemakkie mijn huisje opgeruimd en de afwas en de was gedaan. s, middags de dwijl erdoor en naar het dorp. Zo kon de vloer drogen. In het dorp wat gewinkeld en de eerste souvenirs gekocht. Ik was nog zo stom om in mijn vinger te snijden tijdens het kijken naar een zakmes voor Noorwegen. Alp belde op en we hebben nog met een kennis van hem wat gedronken.
Donderdag een normale dag. Na het schoonmaken wat ge nietst en ben verder gegaan met het ontvilten van Robbie.
vrijdagmiddag was er bijna niemand om te helpen met de operaties. dus hard aan het werk als paraveterinair!
Na gewoon gewerkt te hebben op zaterdag ochtend, thuis eerst even liggen pitten. s, middags samen met Alp en vrienden gezwommen in een groot hotel. Ook kennis gemaakt met de Hamam. Dit is een Turks badhuis.
Zondag optijd bed uit. Voor het eerst sinds mijn aankomst de backpack gepakt. Even voor tienen en telefoon in flightmode, Mission secret hike is ON! Alp heeft het me verboden om met een van de Engelse vrijwilligers om te gaan. Dit komt omdat zij in het verleden bij de gemeente geklaagd heeft vanwege het slechte managmant in het asiel. Ik kan het goed vinden met Jayne en daar komt geen Alp tussenin. Vandaar dat de wandeling van vandaag geheim is. Samen met Jayne en haar moeder naar Yalıkavak gereden. Helaas waren we een beetje verdwaalt waardoor de groep al vooruit was gelopen. Bij een heuvel aangekomen, haalde we de groep weer in. Dit was ook het omkeer punt. Een aantal durfals beklommen de heuvel, ik heb ook een poging gedaan. Na mijn eerste Summit, was weer omlaag door de stekelbosjes een ander verhaal. Veilig en wel weer benenden konden we de groep weer achterna. Met zn alle in een restaurantje wat gedronken en gegeten. Jayne en ik hebben nog een verfrissende duik genomen en zijn toen naar haar huis gegaan. We hebben een potje gescrabbled en toen was het helaas alweer tijd voor mij om naar mijn eigen stekkie terug te gaan.
Maandag was er nog geen water. Turken kunnen zo onduidelijk zijn. Zeggen dat het water ergens in de middag komt, is de brandweer er binnen 10 minuten.... ik had ondertussen Robbie gepakt om de laatste klitten te verwijderen. Het schoonmaken had ik voor vandaag maar aan de rest overgelaten, moeten ze maar niet zo onduidelijk zijn hoor! Robbie na het knippen gewassen en het resultaat mag er zijn!
Dinsdag was een normale werkdag. Eerst schoonmaken en daarna niets meer te doen hebben. (of ondertussen al net zo lui zijn als de rest) Volgens mij had ik nog wat honden uitgelaten. Na het werk me laten afzetten in het dorp zodat ik nog wat kon winkelen. Vriendin Anja had het briljante idee een programmatje te downloaden waardoor ze nu BBC enzo kan kijken. Met de telefoon de laptop gefilmd zodat ik het ook kon zien. Het duurde even (computers houden nou eenmaal van grijze haren kweken) maar onwijs bedankt!!!!!
Donderdag normale werkdag tot de pauze. Ik ging met een smoes naar het hotel omdat ik voor een ander hotel ging kijken. Alp Woest, veel watsappen met mam later en ondertussen avond deze dag afgesloten om snel te vergeten!
Vrijdag na het schoonmaken met de Engelse vrijwilligers een marathon honden uitlaten gehouden. verder niet veel gedaan.
Zaterdag normale werkdag. Het huis begon al aardig op een studentenwoning te lijken, dus dat moest nodig opgeruimt worden. Muziekie erbij, BearInTheIar in de gaten houdend en Anja op de app en gaan met die banaan! Een opgeruimd huis met een nog natte vloer van het dwijlen achterlatend, naar de bazar om wat inkopen te gaan doen. t was weer erg gezellig.
zondag weer optijd eruit. Vandaag gaan we Bodrum onveilig maken! zwemkleding mee en de Dolmus opgezocht. Deze dag kan je eigenlijk samenvatten als: gewinkeld, op het strand gelegen, BearInTheIar volgen en weer gewinkeld. in de boekenwinkel een Nederlands en Engels boek gekocht. de telefoonpaal werkte mee, leuk om de stemmen van thuis even te horen. s, morgens om half 11 was ik in Bodrum en s, avonds om 19:30 bracht een Dolmus me weer naar Turgutreis.
Maandag niet veel gedaan. Mijn eerste logje getypt voor waarbenjj.nu en Jayne geholpen met de honden.
Dinsdag na het schoonmaken (elke dag) een 4 tal honden tegelijk uitgelaten. Vergt voor ons allemaal nog wat training geloof ik. Na het werk met Alp mee naar het zwembad. Probeer het nu zo te timen dat ik zo min mogelijk onder die verschrikkelijke douch in het app hoef te staan. Na het zwemmen dierenarts vrienden uit Istanbul opgepikt en Turkse Pizza gegeten. Na het eten naar een prachtige tuin gereden en hier wat gedronken. Helaas helemaal lek geprikt door de muggen.
Woensdag. Eigenlijk een niets doen dagje. En die hartslagmeter voor Luuk? die gaat er hoogst waarschijnlijk snel komen!
Donderdag met Coupal en de medewerkers gepraat om wat misverstanden uit de wereld te helpen. Daarnaast gekeken voor een nieuw abbo voor mijn telefoon.
Vrijdag na het schoonmaken een 5 tal smerige kittens een bad gegeven. Ik vond het leuk om te doen, de kittens iets minder! daarna Robbie uitgelaten, deze liep voor het eerst echt netjes mee.
zaterdag kwam mijn pickup wat laat. Asiel schoongemaakt en Ada geholpen met de medicijnen ronde. om 12 uur weer naar huis en ik heb het slapen s, middags nog steeds niet afgeleerd geloof ik. Om 5 uur was Alp er voor het zwembad. Eerst even op de band hardgelopen en daarna gezwommen. Als afsluiter met Alp gegeten. Geprobeerd om de uitslagen van het esf te volgen, maar toch maar naar bed want de wekker ging inmiddels al over 3 en een half uur.....
En dan zijn we eindelijk bij gister aanbeland!
De wekker gaat om 4:45 zodat ik er om kwart over 5 uit kan komen. Aankleden, eten en laatste dingentjes pakken voor een dagje Dalyan. Om 6 uur was de bus er. Ik was schijnbaar de eerste, de bus was nog leeg. Gelijk naar Bodrum gereden om de rest op te pikken. Deze rest lag nog heerlijk te slapen want ze hadden een verkeerde tijd doorgekregen. 20 minuten later, konden we de laatste mensen op gaan halen. Eenmaal onderweg denkend te zijn naar Dalyan, stopt de minibus bij een touringcar. Gelukkig hoef ik niet 3 uur in die minibus te zitten... na anderhalf uur maken we een stop om te ontbijten. Maar een simpel gebakken eitje gekozen want alles was schreeuwend duur. Een half uur later de bus weer in voor het laatste stuk naar Dalyan. Hier aangekomen eerst met een boot naar de overkant van een rivier gevaren. Het was maar een paar minuten. Aan de overkant wachtte het modderbad op ons. Binnen enkele minuten veranderden we in een groep moddermonsters. De modder er weer afwassen was een ander verhaal.... Nog in bikinie weer terug naar de overkant voor de lunch. Je kon vanalles kiezen, maar meestal zat er veel peterselie doorheen, iets wat ik nu wel heb leren haten. Heb maar voor de stukjes vis en kip gekozen. Weer de boot in, nu voor een tocht van ongeveer een uur. Op naar het schilpadden strand. Onderweg de eeuwenoude graftombes gezien. Bij het strand aangekomen, heb ik wat gezwommen in de zee. Al na een uur vertrok de boot weer richting bus. Vlak na het afvaren van de boot, voeren we naar een andere boot toe. Hier werd met krab aan een vislijn geprobeerd de schilpadden naar de oppervlakte te lokken. Een paar minuten met spanning wachten werd beloond! Een grote schildpad kwam op de krab af. (schildpad at de haak niet op, ze worden elke dag meerdere keren gelokt) Even later kwam een 2e ook de krab bewonderen. Mijn dag kan nu helemaal niet meer stuk! De boot nam dezelfde weg terug. Er was een speciaal plekje waar je lekker kon liggen. Hier werd op de heenweg al gebruik van gemaakt. Mensen lagen en zaten overal en nergens te slapen. Op de terugweg kon ik lekker liggen en heb dus het grootste gedeelte geslapen. De bus in voor de 3 uur dürende tocht terug naar Bodrum. Nog even 2 sanitaire stops gemaakt. vlak voor Bodrum overgestapt in een minibusje. Helaas was ik ook weer de laatste die naar huis wordt gebracht. De chauffeur was wat clumbsy want hij reed de bus vast in een te krap straatje. Na uiteindelijk achteruit de bus weer bevrijd te hebben, konden we de laatste andere pax naar haar hotel brengen. Hij moest 20 meter voor mijn hotel nog de weg gaan vragen, maar ben toch voor de deur afgeleverd. Doodmoe maar voldaan heb ik mijn bedje maar eens opgezocht.
nou poehe, dat was even een paar uur durende update. Jullie weten iig al wel wat ik vandaag gedaan heb:-)
Tot de volgende keer!
Marieke
-
20 Mei 2013 - 20:58
Mama:
Ik was wel benieuwd wat je allemaal gedaan hebt gisteren, maar nu ben ik helemaal op de hoogte. Leuk gedaan. Liefs, mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley